สามเณรบวชอุทิศชีวิตรูปที่ ๔ สามเณรณัฐดนัย เจริญศรี ป.ธ. ๖
หลังบวชแล้วจะได้รับฉายาว่า จริยาชโย
สามเณรเป็นผู้โชดดีมาก ที่โยมยายแท้ ๆ ของสามเณรเข้าวัดปฏิบัติธรรมตั้งแต่
สมัยบ้านธรรมประสิทธิ์ ด้วยเหตุนี้โยมยายจึงเป็นกำลังหลักในการทำหน้าที่กัลยาณมิตร
ให้คนในครอบครัวอย่างเข้มข้น เรียกได้ว่าตั้งแต่สามเณรจำความได้ก็ไปแต่วัด จนผูกพันกับวัด
และพอปิดเทอมส่วนใหญ่ก็จะมาบวช เช่น บวชที่ถ้ำเขาวง ๒ ครั้ง บวชที่ศูนย์อบรมเยาวชนลพบุรี
๑ ครั้ง และช่วง ป.๕ มาบวชยุวธรรมทายาทในปี พ.ศ. ๒๕๕๔ จนกระทั่ง พ.ศ. ๒๕๕๕
ก็มาบวชในโครงการหน่อแก้วเปรียญธรรม รุ่นที่ ๑
ก่อนสามเณรบวช ชีวิตก็คล้ายเด็กทั่วไป คือ ชอบเล่นเกมมาก ๆ แต่ไม่ว่าจะชอบเล่น
มากแค่ไหน ก็เล่นได้น้อยมากเมื่อเทียบกับเด็กคนอื่น เพราะโยมยาย โยมแม่ และคนในครอบครัว
จะมีวิธีการสอนให้เล่นเกมอย่างมีวินัย คือ จะกำหนดเวลาเล่นโดยห้ามเล่นเกินครึ่งชั่วโมง
และเวลาจะเล่นเกมต้องแลกกับการทำความดีเพิ่มขึ้น เช่น ทำงานบ้านเพิ่มขึ้นจากปกติ
อีกทั้งโยมแม่ของสามเณรยังมีเทคนิคสอนลูกคือ เวลาสามเณรโกรธหรือโมโหจากการเล่นเกมบ้าง
บ้าง ไม่ได้ดั่งใจบ้าง โยมแม่จะพาไปหน้ากระจกแล้วบอกว่า “ดูสิ มียักษ์อยู่ในกระจกด้วย”
พอสามเณรเห็นอย่างนี้ก็เลยทำให้คิดได้ แล้วจิตใจก็สงบลง
แม้สามเณรมาบวชตั้งแต่เด็ก แต่ก็ปรับตัวเข้ากับหมู่คณะได้ไม่ยาก เพราะโยมยาย โยมแม่
ฝึกให้สามเณรมีความรับผิดชอบ ทำอะไรเป็นตั้งแต่เล็ก ๆ เช่น กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน
นั่งสมาธิครึ่งชั่วโมง กราบเท้ายาย กราบเท้าแม่ก่อนนอนทุกคืน
ก่อนสามเณรจะตัดสินใจบวชยาว ได้เกิดเหตุการณ์หนึ่งขึ้น คือ ช่วงที่บวชในโครงการ
หน่อแก้วเปรียญธรรม มีวันหนึ่ง....ขณะที่สามเณรทุกรูปนั่งสมาธิรวมกันอย่างสงบนิ่ง สามเณร
ลืมตาขึ้นมา ปรากฏว่าภาพแห่งความสงบนิ่งของทุกคนทำให้สามเณรรู้สึกว่ามีพลัง ในตอนนั้น
สามเณรบอกตัวเองว่า สามเณรอยากนั่งสมาธิอยู่ในหมู่คณะแบบนี้ไปเรื่อย ๆ ภาพหมู่คณะแบบ
นี้ต้องมีสามเณรเป็นหนึ่งในนั้นตลอดไป สามเณรมีหมู่คณะที่ถูกต้องแล้ว หลายคนมีชีวิตที่ดี
ขึ้นเพราะตัดสินใจเข้ามาอยู่ในเพศภาวะนี้ สามเณรคิดว่าชีวิตแบบนี้เป็นชีวิตที่ประเสริฐที่สุดแล้ว
หลังจากบวชอุทิศชีวิตแล้ว สามเณรจะตั้งใจเรียนบาลีจนจบ ป.ธ.๙ เพราะอยากเป็นพระอาจารย์
สอนบาลี และสอนให้คนเข้าใจชีวิตในวัฏสงสาร เพราะสามเณรอยากเป็นแสงสว่างให้
แก่โลกใบนี้ การที่สามเณรมีชีวิตที่ประเสริฐที่สุดแบบนี้ได้ ก็เพราะโยมยาย โยมแม่ โยมลุง
และคนในครอบครัวทุกคนเป็นแสงสว่าง เป็นกัลยาณมิตรให้ และการที่ทุกคนในครอบครัว
สามเณรเข้ามาสู่เส้นทางอันประเสริฐนี้ได้ ก็เพราะมีหลวงพ่อ มีวัดพระธรรมกายครับ....
