พจนานุกรม ไทย-บาลี

จากหนังสือ พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙)

ชา (ต้นชา)
Definition: น. จาหา, (ใบชา) น. จาหา-ปณฺณ., (เหน็บชา) น. ถมฺภิตตฺต., ค. สนฺถมฺภิต นฏฺฐปสาท ก. สนฺถมฺเภติ
Added By: mahakaew1

การใช้พจนานุกรม ไทย-บาลี

น. เป็น นาม
ค. เป็น คุณนาม
ก. เป็น กิริยา
กกิ. เป็น กิริยากิตก์
กวิ. เป็น กริยาวิเสสนะ
นิ. เป็น นิบาต
อุ. เป็น อุทาหรณ์
สำ. เป็น สำนวน
สพ. เป็น สัพนาม

เครื่องหมายลิงค์ เช่น (อญฺยก. = ปุํ.
อสฺสา, = อิตฺ. ตาลมูล., = นปุํ.)

. เป็นเครื่องหมาย ปุงลิงค์
, เป็นเครื่องหมาย อิตถึลิงค์
., เป็นเครื่องหมาย นปุงสกลิงค์
.., เป็น ปุงลิงค์, นปุงสกลิงค์
,. เป็น อิตถีลิงค์, ปุงลิงค์
,., เป็น อิตถีลิงค์, นปุงสกลิงค์

53774067
Today
Yesterday
This Week
Last Week
This Month
Last Month
All days
17191
38179
17191
53509048
812487
907635
53774067

Your IP: 54.36.148.254
2025-05-25 11:36
© Copyright pariyat.com 2025. by กองทะเบียนและสารสนเทศ

Search