พจนานุกรม ไทย-บาลี

จากหนังสือ พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙)

หู
Definition: น. โสต., สทฺทคฺคห. กณฺณ. สวน., สุติ, โสตินฺทฺริย., กกหู น. กณฺณมูล., เกี่ยวกับหู ค. โสตวิสยก โสตปฏิพทฺธ ขึ้หู น. กณฺณคูถ. กณฺณมูล., ช่องหู น. กณฺณ-ฉิทฺท. กณฺณพิล., ใบหู น. อวตส. กณฺณ. กณฺณปตฺต., ประสาทหู น. โสต. ปวดหู น. กณฺณสูล.
Added By: mahakaew1

การใช้พจนานุกรม ไทย-บาลี

น. เป็น นาม
ค. เป็น คุณนาม
ก. เป็น กิริยา
กกิ. เป็น กิริยากิตก์
กวิ. เป็น กริยาวิเสสนะ
นิ. เป็น นิบาต
อุ. เป็น อุทาหรณ์
สำ. เป็น สำนวน
สพ. เป็น สัพนาม

เครื่องหมายลิงค์ เช่น (อญฺยก. = ปุํ.
อสฺสา, = อิตฺ. ตาลมูล., = นปุํ.)

. เป็นเครื่องหมาย ปุงลิงค์
, เป็นเครื่องหมาย อิตถึลิงค์
., เป็นเครื่องหมาย นปุงสกลิงค์
.., เป็น ปุงลิงค์, นปุงสกลิงค์
,. เป็น อิตถีลิงค์, ปุงลิงค์
,., เป็น อิตถีลิงค์, นปุงสกลิงค์

54266548
Today
Yesterday
This Week
Last Week
This Month
Last Month
All days
10113
31826
10113
54012291
254257
1050711
54266548

Your IP: 216.73.216.95
2025-06-08 08:35
© Copyright pariyat.com 2025. by กองทะเบียนและสารสนเทศ

Search