พจนานุกรม ไทย-บาลี

จากหนังสือ พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙)

สูงสุด
Definition: ค. อุตฺตม ปวร เชฏฺฐ ปมุข อนุตฺตร วร มุขฺย ปธาน ปาโมกฺข ปร อคฺคญฺญ อุตฺตร ปณีต ปรม เสยฺย คามณิ เสฏฺฐ สตฺตม วิสิฏฺฐ อริย นาค เอก อาสภ อคฺค โมกฺข ปุงฺคว ถิรํส
Added By: mahakaew1

การใช้พจนานุกรม ไทย-บาลี

น. เป็น นาม
ค. เป็น คุณนาม
ก. เป็น กิริยา
กกิ. เป็น กิริยากิตก์
กวิ. เป็น กริยาวิเสสนะ
นิ. เป็น นิบาต
อุ. เป็น อุทาหรณ์
สำ. เป็น สำนวน
สพ. เป็น สัพนาม

เครื่องหมายลิงค์ เช่น (อญฺยก. = ปุํ.
อสฺสา, = อิตฺ. ตาลมูล., = นปุํ.)

. เป็นเครื่องหมาย ปุงลิงค์
, เป็นเครื่องหมาย อิตถึลิงค์
., เป็นเครื่องหมาย นปุงสกลิงค์
.., เป็น ปุงลิงค์, นปุงสกลิงค์
,. เป็น อิตถีลิงค์, ปุงลิงค์
,., เป็น อิตถีลิงค์, นปุงสกลิงค์

54455832
Today
Yesterday
This Week
Last Week
This Month
Last Month
All days
38577
41571
199397
54012291
443541
1050711
54455832

Your IP: 100.29.107.38
2025-06-12 18:29
© Copyright pariyat.com 2025. by กองทะเบียนและสารสนเทศ

Search