พจนานุกรม ไทย-บาลี

จากหนังสือ พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙)

เมฆ
Definition: น. เมฆ. กท. วลาหก. พลาหก. เทว. ปชฺชุนฺน. อมฺพธร. อมฺพุธร. ฆน. ธาราธร. ชีมูต. วาริท. วาริธร.. วาริวห. อมฺพท. อมฺพุท. อพฺภ. ปโยธร. อิราวต. อุทการ. อุทหาร. คเทร. โตยท. ปโยท. วนท.
Added By: mahakaew1

การใช้พจนานุกรม ไทย-บาลี

น. เป็น นาม
ค. เป็น คุณนาม
ก. เป็น กิริยา
กกิ. เป็น กิริยากิตก์
กวิ. เป็น กริยาวิเสสนะ
นิ. เป็น นิบาต
อุ. เป็น อุทาหรณ์
สำ. เป็น สำนวน
สพ. เป็น สัพนาม

เครื่องหมายลิงค์ เช่น (อญฺยก. = ปุํ.
อสฺสา, = อิตฺ. ตาลมูล., = นปุํ.)

. เป็นเครื่องหมาย ปุงลิงค์
, เป็นเครื่องหมาย อิตถึลิงค์
., เป็นเครื่องหมาย นปุงสกลิงค์
.., เป็น ปุงลิงค์, นปุงสกลิงค์
,. เป็น อิตถีลิงค์, ปุงลิงค์
,., เป็น อิตถีลิงค์, นปุงสกลิงค์

60737827
Today
Yesterday
This Week
Last Week
This Month
Last Month
All days
3613
42632
90667
60329082
129897
1382650
60737827

Your IP: 114.119.129.179
2025-11-04 01:44
© Copyright pariyat.com 2025. by กองทะเบียนและสารสนเทศ

Search