สามเณรบวชอุทิศชีวิตรูปที่ ๑ สามเณรธนกร ครุฑอ่ำ ป.ธ. ๔
หลังบวชแล้วจะได้รับฉายาว่า “คุตฺตชโย"
ความรู้สึกจากใจ
ช่วงปี พ.ศ. ๒๕๕๒ โยมแม่บุญธรรมของสามเณรได้ทำหน้าที่กัลยาณมิตรพาโยมพ่อ
และสามเณรมารู้จักวัดพระธรรมกาย และในปี พ.ศ. ๒๕๕๓ สามเณรได้บวชที่เขาแก้วเสด็จ
รู้สึกว่าชีวิตนักบวชเป็นชีวิตที่ดี และมีความสุขในเส้นทางนี้ จึงเป็นแรงบันดาลใจให้สามเณรเข้า
มาบวชแทบทุกโครงการ เช่นปี พ.ศ. ๒๕๕๔ บวชยุวธรรมทายาท และทันทีที่เรียนจบ ป.๖
ก็ตัดสินใจบวชในโครงการหน่อแก้วเปรียญธรรม รุ่นที่ ๑
สาเหตุที่สามเณรตัดสินใจบวช คือ ตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๕๓ สามเณรรู้สึกว่าการใช้ชีวิต
แบบฆราวาสไม่ใช่ชีวิตที่ทำให้เราพบความสุขที่แท้จริง แต่เต็มไปด้วยภาระ ความกังวล แม้เรา
จะปฏิบัติธรรม ศึกษาธรรมะ ก็ทำได้ไม่เต็มที่ เหมือนชีวิตโยมพ่อของสามเณร ที่ต้องทำทุก
อย่าง รับผิดชอบทุกเรื่อง ทำให้ไม่ปลอดกังวลพอที่จะศึกษาธรรมะได้เต็มที่ สามเณรเห็นชีวิต
โยมพ่อแล้ว จึงทำให้ง่ายต่อการตัดสินใจเลือกเส้นทางธรรม
แต่การเข้ามาบวชในเส้นทางธรรมไม่ใช่เรื่องสบาย เพราะสามเณรต้องฝึกทำทุกอย่าง
รับบุญหลายอย่าง และยังต้องเรียนบาลีอย่างหนัก แต่ก็มีความสุข และมีแรงบันดาลใจในการทำ
กิจกรรมหลายๆอย่าง เช่น สามเณรได้ริเริ่มทำโครงการดูแลการเรียนการสอนน้อง ๆ สามเณร
คือ เปิดโครงการสอนน้อง โดยให้พี่เณรประโยค ๔ ประโยค ๕ ที่สนใจจะเป็นครูมาสอนน้อง
ประโยค ๒ ประโยค ๓
ช่วงปีแรกยังไม่ชัดเจน แต่ปีนี้ได้รับการสนับสนุนจากพระอาจารย์ผู้ใหญ่ จึงเริ่ม
ดำเนินการ โดยส่วนตัวแล้วสามเณรมีแรงบันดาลใจอยากเป็นครู เพราะประทับใจพระอาจารย์
รูปหนึ่ง ท่านเป็นพระอาจารย์สอนบาลีที่วัดสร้อยทอง ท่านพูดกับนักเรียนในห้องว่า
ท่านไม่ได้สอนให้นักเรียนแค่สอบผ่านเท่านั้น แต่ตั้งใจสอนให้นักเรียนไปเป็นครู คำพูดนี้จุด
ประกายให้สามเณรเอาสิ่งนี้มาเป็นความตั้งใจในชีวิต และหลังจากบวชอุทิศชีวิตแล้ว ก็มุ่งมั่น
ตั้งใจจะเป็นเปรียญธรรมประโยค ๙ ให้ได้
ยิ่งใกล้วันบวชอุทิศชีวิต สามเณรก็ยิ่งปลื้ม เพราะเป็นความตั้งใจมาโดยตลอด สามเณร
รู้สึกว่านี้คือเป้าหมายหลักในชีวิต อีกทั้งจากเดิมสามเณรเป็นส่วนหนึ่งในการจัดบวชอุทิศชีวิต
ให้รุ่นพี่ทุกปี ๆ สามเณรก็นับวันรอว่า อยากให้ถึงวันของสามเณรบ้าง เพราะสามเณรเชื่อว่า
การเป็นพระภิกษุจะได้ทำหน้าที่ลูกหลวงพ่อ เป็นอายุพระพุทธศาสนาทำงานให้พระศาสนาได้
เยอะกว่าเป็นสามเณร
